Waterbestendigheidsnormen: Stoffen die waterbestendig zijn, voldoen doorgaans aan normen met betrekking tot waterdichtheid of waterbestendigheid. Voorbeelden van relevante normen kunnen zijn:
ISO 811: Deze norm specificeert een testmethode voor het bepalen van de weerstand van stoffen tegen waterpenetratie met behulp van hydrostatische druk.
AATCC-testmethode 127: Deze methode meet de waterbestendigheid van stoffen met behulp van de hydrostatische druktest.
ASTM D751: Deze norm biedt methoden voor het bepalen van de waterbestendigheid van textielstoffen, inclusief de ‘sproeitest’.
Normen voor oliebestendigheid: Stoffen die zijn ontworpen om olie af te stoten of weerstand te bieden tegen op olie gebaseerde stoffen, kunnen voldoen aan industriespecifieke normen, vooral in toepassingen zoals industriële werkkleding of beschermende kleding.
Standaarden voor vuil- of vuilbestendigheid: Hoewel er geen specifieke internationale standaarden bestaan die zich uitsluitend richten op de vuilbestendigheid van stoffen, kunnen verschillende testmethoden en standaarden de vuilafstotende eigenschappen of de vlekbestendigheid beoordelen.
Zijn er gezaghebbende certificeringssystemen voor Three proofings-stof waarnaar u kunt verwijzen?
Certificatiesystemen voor "
Drie proofingsstof " of stoffen met specifieke beschermende eigenschappen zoals water-, olie- en vuilbestendigheid kunnen per regio en toepassing verschillen. De certificeringssystemen en normen die aan deze stoffen zijn gekoppeld, zijn vaak afhankelijk van het beoogde gebruik en de industrie die ze bedienen. Hier zijn enkele gezaghebbende certificeringssystemen en normen die relevant kunnen zijn
Drie proofingsstof in specifieke contexten:
Outdoorkleding en uitrusting:
Gore-Tex-certificering: Stoffen die Gore-Tex-technologie bevatten, worden vaak onderworpen aan Gore's eigen certificeringsproces om ervoor te zorgen dat ze voldoen aan specifieke waterdichte en ademende normen.
Bluesign®-systeem: Stoffen die in outdoorkleding worden gebruikt, kunnen voldoen aan het Bluesign®-systeem, dat de duurzaamheid en de impact op het milieu van de textielproductie beoordeelt.
REACH-naleving: Europese regelgeving onder het REACH-systeem (Registration, Evaluation, Authorization, and Restriction of Chemicals) kan van toepassing zijn op textiel, waardoor de veiligheid van chemische stoffen die in het productieproces worden gebruikt, wordt gegarandeerd.
Werkkleding en beschermende kleding:
EN-normen: Stoffen die in beschermende kleding in Europa worden gebruikt, kunnen voldoen aan EN-normen, zoals EN 343 voor waterdichte kleding of EN ISO 20471 voor hoge zichtbaarheidskleding.
NFPA-normen: In de Verenigde Staten moeten stoffen die worden gebruikt voor beschermende werkkleding mogelijk voldoen aan de normen van de National Fire Protection Association (NFPA).
Industriële en technische toepassingen:
ASTM-normen: De American Society for Testing and Materials (ASTM) heeft verschillende normen met betrekking tot stofeigenschappen, waaronder waterbestendigheid en olieafstotendheid (bijv. ASTM D751 en ASTM D6615).
ANSI-normen: Het American National Standards Institute (ANSI) kan normen vaststellen voor beschermende kleding en stoffen die in specifieke industriële toepassingen worden gebruikt.
Algemene textielkwaliteit en veiligheid:
OEKO-TEX® Standard 100: Hoewel niet specifiek voor beschermende eigenschappen, certificeert de OEKO-TEX® Standard 100 dat textiel vrij is van schadelijke stoffen en veilig is voor menselijk gebruik.
En
-1.jpg?imageView2/2/format/jp2 "200D polyesterjacquardstof")
